O książce: 2005 / Ta książka to lek wymiotny, w najlepszym, medycznym tego słowa znaczeniu. A fakt, że Koch-Swinarenko odnajdywał go w każdym miejscu (tam, gdzie byli) na świecie, wcale nie jest kosmopolityzmem, ale patriotyzmem na najwyższym poziomie. W tym sensie, że nie tylko nasza Ojczyzna jest kompletnym gównem, ale Ojczyzny wszystkich innych ludzi też. Chociaż nasz nadal jest najbardziej śmierdzący. A jeśli po przeczytaniu czwartego „Boxa” tak nie myślisz, to znaczy, że dawno nie czytałeś pierwszego. A pomiędzy pierwszym a drugim jest mała przerwa. I tak dalej... Chodzi mi o to, że jest to prawdziwy podręcznik, a mimo to jest to lektura obowiązkowa dla dzieci. Głośno. Przed łóżkiem. Lub przed wyjazdem na studia do Anglii. Aby Ojczyzna - i nikt inny - nie wydawała im się miodem i przy czytaniu na głos nie pomijajcie wulgaryzmów i innych przekleństw. Ponieważ są to bardzo ważne znaki autorskie. Rodzaj środkowego palca wystającego z pięści ręki zgiętej w łokciu, chociaż nauczyliśmy się tego znaku od Sowietów obcego pochodzenia.